Hoi allemaal,

Het laatste uitstapje van deze mooie reis zit er weer op. Afgelopen woensdag zijn we vertrokken naar Banda Island. Dit is een onderdeel van de Sesse eilanden. We moesten hier per boot naar toe en we hadden geluk, want we hadden een normale boot, dus we konden gewoon op een bankje zitten in plaats van op een zak posho. Omdat de boot een stukje in het water lag, moesten we naar de boot getild worden. De meiden werden gedragen, de mannen moesten op de schouders. Een ervaring opzich! De boottocht duurde zo'n drie uur en is prima verlopen. Op Banda heb je een klein resort aan de ene kant van het eiland en een dorpje waar zo'n 400 mensen wonen aan de andere kant van het eiland (20 minuten lopen).

Iedereen was meteen onder de indruk toen we aankwamen. Het was zo mooi, bijzonder.

Het resort bestaat uit twee cabins, kleine huisjes waarin bedden staan. Twee tenten. Zowel de cabins als de tenten staan slecht een paar meter van lake Victoria vandaan. Een toilet gebouw waar douche gordijnen als deur hangen. Een kasteel waar eventueel apparatuur opgeladen kan worden en waar je een mooi uitzicht hebt. Er is een gebouw waar de maaltijden worden geserveerd en er is een buiten douche. Die douche is een hoogtepunt van het eiland opzich. De douche wordt afgeschermd door bamboe. Je moet er wel even voor werken, maar dan heb je een heerlijke warme douche. Je moet namelijk een kan vullen met warm water, dat opgewarmd wordt in een ton met vuur eronder, aanvullen met koud water re dan de kan omhoog trekken. Ik heb nog nooit met zo'n mooi uitzicht kunnen douchen, wauw!

Voor de huisjes hangen hangmatten en op het strand staan wat plastic stoelen, waar je heerlijk kunt genieten van het uitzicht en het mooie weer. Banda island is niet luxe, maar wel super mooi! Je gaat terug naar de basis, expeditie robinson, maar dan ietsje luxer. Een hele leuke ervaring!

Naast veel moois, heb je hier ook veel dieren. Spinnen, vliegen, vogels, gekko's, ratten, honden en wij hebben ze niet gezien, maar je hebt hier ook een hippo en slangen. 's Avonds als het donker is, verzamelen héél veel vliegen zich rondom lichtpunten en dus voor onze cabins.

Woensdag hebben we het vooral rustig aan gedaan. In de avond hebben we lekker bij het kampvuur gekletst en wat lekkers gedronken. Nog een hoogtepuntje, een lekker flesje rosé. Wat uitzonderlijk is, want dat heb ik in drie weken tijd nog niet eerder getroffen. Het was echt gezellig. 's Nachts heeft het flink geonweerd, dat heeft dan ook wel weer wat.

Donderdag hebben we tot de lunch lekker een boekje gelezen aan het strand. Na de lunch gingen we met de speedboot varen. Jaella en ik lagen lekker voorin, wat is dat toch genieten. Na een klein half uurtje kwamen we aan op een eiland waar een weeshuis zit waar in de toekomst misschien vrijwilligers naartoe zouden kunnen. Het was duidelijk dat hier niet vaak mzungu's komen, want een aantal kindjes begonnen meteen te huilen. Hierna zijn we door gevaren naar een wit strand, met mega helder water, waar we allemaal een duik konden nemen. Op de terug weg hebben Barbara en Inge gewaterskied en Davy en Inge hebben gewakeboard. Al met al was dit een leuk en geslaagd dagje uit.

Na het douchen, hebben we lekker gegeten en ons daarna voor het kampvuur gesetteld. Waarna voor iedereen de laatste nacht op Banda, en voor Davy de laatste nacht van de vakantie een feit was.

Vandaag, vrijdag, hebben Jaella, Inge, ik en Andrew een wandeling gemaakt naar het dorpje. De wandeling begon tussen bomen en onder hele grote spinnenwebben met grote spinnen erin en vervolgde zich over een smal paadje met takken en bosjes aan de zijkanten. Dus met zwarte onderbenen kwamen we aan in het dorpje waar Nora, de vriendin van Andrew, les gaf op een soort schooltje. Hier hebben we even meegekregen. Daarna zijn we door het dorpje gelopen, waar we handen tekort kwamen om alle kindjes een handje te kunnen geven. De oplossing: drie kinderen per hand. Met de speedboot zijn we terug gegaan en na een lekkere lunch kwam de taxi, oftewel de boot, ons ophalen om terug te gaan naar Entebbe en vanuit daar naar Kampala.

Bij aankomst in Entebbe kwamen er meteen een heel aantal mannen naar de boot gerend, misschien wel 20. Iedereen wilde ons en onze bagage uit de boot tillen. Je moest zorgen dat je dezelfde drager had voor je koffers en jezelf. Dat was een hele uitdaging, want iedereen wilde je helpen en trokken dus aan jezelf en je bagage. Weer een bizarre, maar erg leuke ervaring!

Tot het volgende en laatste blog in Nederland!