3-9-2017

Lieve allemaal,

Het is weer even geleden, dus tijd voor een update. Dat doe ik vanaf een plek waar ik een week geleden wat paniek ervaarde bij aankomst en waarvan ik kort bang was dat het niet goed zou komen. Maar hier zit ik, het is goedgekomen. Omdat het zondag is, wordt er voor het huis druk gespeeld door de kindjes uit de buurt. Maar laten we bij het begin beginnen.

Maandag vertrokken we vanaf het safaripark naar Msambwenie, waar Blessed Camp ligt. Onderweg stopte we bij een Masai familie.

De Masai is een stam in Kenia. Zij zien er kenmerkend uit, doordat ze vaak alleen gekleed zijn in fel gekleurde doeken, vastgebonden met een riem. Daarnaast hebben zij op hun gezicht één of meerdere brandmerken, waarmee zichtbaar is bij welke familie ze horen. De oudste man van de familie die wij bezochten was 98 jaar oud, had 11 vrouwen en 28 kinderen. De jongen die ons rondleidde vertelde dat je geen echte man bent met minder dan 3 vrouwen. Ook vertelde hij dat families maximaal 6 jaar op een plek wonen, daarom zijn de huizen, die gebouwd worden door vrouwen met koeienpoep, klein. De mannen mogen vooral relaxen en af en toe jagen. Als een Masai jongen nog lang haar heeft, betekent dat dat hij nog "man" moet worden. Dit doen ze door 3 maanden te jagen, vroeger gebeurde dit door een leeuw te doden, maar dat mag niet meer omdat er dan geen leeuwen over zouden blijven. Als ze daarvan terug komen, mogen ze trouwen, de vrouw wordt gekozen door de ouders. Tijdens de rondleiding hebben we vuur gemaakt met olifantenpoep en is er traditioneel voor ons gedanst.

Onderweg naar Msambweni, wat in de zuidkust ligt, moesten we met een pont overvaren, daar werd me nog de liefde verklaard. Het argument dat ik hier niet wilde wonen hielp niet, want hij ging gerust mee naar Nederland. Haha oeps! Na de oversteek werd het land steeds groener, echt prachtig!

De aankomst bij het gastgezin, was zoals gezegd voor ons beide heftig. Voor mijn gevoel hadden we al kilometers, misschien wel 20, gereden zonder iets anders dan mooie natuur tegen te komen. Toen reden we een echt Afrikaans dorp in. Met vrij simpele huizen en veel leven op straat, die niet verhard is. Ik besef me nu dat dit de eerste keer is dat ik bij het verblijf in Afrika aan kom terwijl het licht is, waardoor details beter opvallen. Daarnaast waren we moe en leek het in niks op plekken waar we eerder hebben verbleven. Die plekken waren steeds beveiligd. Het is natuurlijk fijn dat dat niet niet nodig is! Wat kun je je toch soms op het eerste gezicht vergissen, het is hier prachtig. En het gastgezin is super! Inmiddels heb ik het hier dan ook goed naar mijn zin. Ik geniet van het Afrikaanse leven. Omdat dit wel onze vakantie is, hebben we besloten de laatste paar dagen nog even te gaan ontspannen in een hotel. Dit was een moeilijke keus, maar uiteindelijk het beste gebleken.

Blessed Camp is in 2002 opgericht door Peter. De mensen die er leven, leefden er daarvoor ook al, maar toen heette het "rejected". De mensen die hier wonen, zijn afgestoten door de samenleving omdat zij of hun familie leden lepra hebben (gehad). Veel mensen missen daardoor ledematen. Blessed Camp beschikt over een school met 3 klassen (3 niveaus) met helaas maar 2 docenten, een speeltuin, een kerk, een atelier waar mensen leren naaien, een akker en een huisarts. Voeding en medicatie zijn de grootste tekorten in het dorp.

Dinsdag, woensdag en donderdag hebben we op school ondersteund en activiteiten georganiseerd zoals knutselen en schminken. Dat schminken bleek nog lastig, want een van de leerlingen had iedereen (in Swahili) verteld dat de schmink er niet met af zou gaan en dat dat in de moskee niet geaccepteerd zou worden. Dus als ze eenmaal geschminkt waren, gingen ze zich gelijk wassen. Dit moet in het vervolg dus iets beter uitgelegd worden haha. Wat we hier merken, is dat een aantal hele kleine kindjes ons een beetje eng vind. De wat oudere kindjes denken dat onze huid afgeeft. Ze wrijven erover en kijken daarna teleurgesteld naar hun handen. Want daar zit dan natuurlijk geen "blank" op.

In onze vrije middagen en avonden hebben we genoten van prachtige plekken om te zwemmen en om te eten. Op 20 minuten lopen ben je bij Mbuyu beach met zwembad en in een half uurtje rijden heb je mooie hotels in Diani. We hebben gegeten in een grot! En ergens wat verder weg, Shimba hills, met een adembenemend uitzicht. Onderweg is het wel oppassen voor overstekende koeien, apen en geiten. Maarja dat houdt het spannend.

Vandaag zijn we naar Wasini Island geweest. Hier hebben we gevaren, dolfijnen gezien en gesnorkeld. Zelfs ik inderdaad! Het was spannend, maar ik was bang er anders spijt van te krijgen. Het was prachtig! Dit uitje is afgesloten met een heerlijke lunch bestaande uit een hele vis, kreeft en een krabbenpoot. Genieten!

Omdat we van het gesponsorde geld nog veel over hadden, gaan we nog wat mooie dingen doen. Zo gaan we morgen met de hele school (40 kinderen) naar de dierentuin. Sommige hebben nog nooit dieren in het echt gezien. Toen ik een foto van een zebra liet zien, schreeuwden zij: Giraffe!! Dinsdag gaan we dan nog eten uitdelen aan hen die helemaal geen eten hebben. Ook hebben we medicijnen gekocht, die volgens de arts hard nodig waren.

Wij genieten nog even verder van de laatste dagen hier!

Liefs, Lisa